Δευτέρα, Ιανουαρίου 03, 2011

Πολωνία Ιανουάριος 2011

Καλησπέρα φίλοι μου,

Είναι κάτι στιγμές σαν τούτη εδώ, που βρίσκεσαι σε μια ξένη χώρα στην Β. Ευρώπη, στο δωμάτιο ενός κεντρικού παραδοσιακού ξενοδοχείου, δίπλα σε ένα κούτσουρο που σιγοκαίει , παρέα με κόκκινο ημίγλυκο κρασάκι, βλέποντας απέξω όσο μπορείς δηλαδή από τα θολωμένα τζάμια το χιόνι που πέφτει ακατάπαυστα, και λες...πότε θα γράψω αν δεν γράψω τώρα;
Να γράψω να ευχαριστήσω τον Παντοδύναμο που έδωσε την ευκαιρία πέρυσι σε ένα γλυκύτατο μελαχρινό αγγελάκι να συνεχίσει να πετάει και να ομορφαίνει την ζωή μας....ευκαιρία που την άρπαξε από τα μαλλιά και δεν πρόκειται να την αφήσει ποτέ του πια, αντλώντας δύναμη και θέληση για ζωή από την εσωτερική φλόγα που καίει ακατάπαυστα μέσα της...
Για την ιστορία του Αγγέλου πληροφορήθηκα μόλις εχθές μάλλον κατά τύχη, και με ταρακούνησε όσο τίποτα άλλο στο παρελθόν, αναθεωρώντας πολλά από τα πιστέυω μου...εκεί που κάθεσαι ξαφνικά σε ειδοποιούν ότι το καντηλάκι σου τελειώνει...
εκεί χάνεις τον κόσμο, μετράς φίλους, αληθινούς, σχέσεις διαλύονται και άλλες ισχυροποιούνται..αλλά οπως λέει και το αγγελάκι ό,τι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό...

Καλές πτήσεις αγγελάκι...